Josep GuardiolaAltyapı ile birlikte tam 17 sene kulübün formasını terletti. Sonra İtalya'ya geçti. Brescia ve Roma'da tutunamadı. 2006 yılında Meksika'da futbol hayatını noktaladıktan sonra hiç hız kesmeden antrenörlüğe soyundu. 2007'nin yaz aylarında 13 yaşında girdiği kapıdan içeriye bir kez daha girdi ve Barcelona B takımının başına geçti. Tam bir sene sonra da Laporta tarafından a takımın başına geçirildi. Kulübün efsane isimlerinden biri olabilirdi ama henüz teknik direktör olarak kanıtladığı hiçbir şey yoktu. Fakat kimse futbolcuyken sahip olduğu zekayı teknik direktör olarak da kullanabileceğini düşünmemişti. Orta sahada kuvvetli olmak, topu ayakta tutmak, bol pas ile sonuca gitmek felsefesi oldu. Dünyanın en iyi orta saha oyuncularını kadrosunda bulması ise ekmeğine yağ sürdü. Rijkaard'ın yapamadığını yaptı, takımı yoktan var etti. Takımın başında henüz 365 gün doldurmadan La Liga'da, Kral Kupası'nda ve Şampiyonlar Ligi'nde zafere ulaştı. Barcelona'yı maç başına 3 golün üzerinde bir ortalama ile oynattı. En büyük rakip Real Madrid'e deplasmanda 6 gol birden atıldı. Pep Guardiola teknik direktörlük kariyerinin henüz ilk senesinde Avrupa futbolunun en üst noktasına ulaştı.
Víctor ValdésFutbola 12 yaşında Barcelona altyapısında ileri uç oyuncusu olarak başladı. Hocaları performansını beğenmeyip Valdes'i üç direk arasında denediler ve başarılı buldular. Bizim Rüştü'nün şanssızlığı onun şansı oldu ve 2003 senesinde A takım kalesini korumaya başladı. 2007'de kulüp tarihinin en uzun süre gol yemeyen kalecisi unvanını ele geçirmiş de olsa sürekli tartışıldı. Çoğu kişiye göre üzerindeki forma onun için birkaç beden büyüktü. Juventus'un küme düştüğü sezon Buffon kulübe gelmeyi kabul etse muhtemelen Valdes orta ayar bir İspanyol kulübünün yolunu tutardı. Önündeki başarılı savunmanın da yardımıyla başarılı sayılabilecek bir performans gösterdi. Tüm hatalarına ve eleştirilere rağmen takımın üç sene içinde kazandığı iki Şampiyonlar Ligi şampiyonluğunda kaleyi koruyan isimdi. Birçoklarının dileği olsa da bu sezonki başarıların üstüne kulüp kendisine "Git" demeyecektir.
Carles PuyolBarcelona'nın altyapı cevherlerinden biri daha, yaşayan bir Barcelona efsanesi... 1999'da A takıma çıkma başarısı gösteren Puyol, bundan 7 sene sonra Barcelona'nın Şampiyonlar Ligi şampiyonu olmasıyla beraber UEFA tarafından Avrupa'nın en iyi savunma oyuncusu seçildi. Forması için savaşan Son Mohikanlardan biri o.
Gerard Piqué
Dün ilk 11'de sahaya çıkan Barcelona altyapısında yetişmiş 7 oyuncudan biriydi Gerard Piqué. Barcelona'da profesyonel takıma yükselemeden Alex Ferguson'un dikkatini çekmişti. Dün geceki en büyük ironi buydu aslında. Geçtiğimiz sezonu Manchester United'de geçiren Pique bir şampiyonluk ve bir Şampiyonlar Ligi şampiyonluğu yaşamıştı. Bu sezon başında ise 10 milyon Euro karşılığında yuvasına geri döndü Piqué. Hem de ne dönüş... Marquez'in yokluklarında onu aratmadı. Öyle ki Marquez yedekte beklemek zorunda bile kaldı. Kulübün - ki aslında bir kulüpten de ötedir - bu sezonki en büyük kazançlarından biri oldu 1987 doğumlu oyuncu. İddia ediyorum Barcelona'nın Popescu'dan sonra topu oyuna en iyi şekilde sokan oyuncusudur Gerard Piqué. Özellikle Manchester United karşısında oynadığı futbol ile bence gecenin yıldızıydı.
Andrés Iniesta11 yaşından bu yana Barcelona forması giyiyor Iniesta. Defansif orta saha denince son zamanlarda futbolseverlerin aklına gelen ilk iki isimden biri. Allah vergisi bir top tekniği vardır. Sırf bu özelliği yüzünden her maçta sayısız tekmeye maruz kalır bilekleri. Barcelona'nın her şeyi olan orta sahasının da beynidir aynı zamanda. Xavi ile birlikte girdikleri pas trafiği ile rakiplere korku salıyorlar ki işin bu tarafını sağır sultan bile duydu. Geçen günkü büyük başarıda da imzası büyük. Yarı final maçında son dakikada Chelsea'ya attığı gol ile günü kurtaran adam olmuştu. Kanımca an itibariyle dünya futbolundaki en iyi iki orta saha oyuncusundan biri bu adam. Üstelik daha 25 yaşında...
Xavi Hernandez1999 yılında EA Sports'un çıkardığı menajerlik oyununda başında bulunduğum takım Barcelona'ydı. Nasıl becerdiğimi hatırlamıyorum ama Barcelona'yı finansal açıdan batırmıştım. Bol transfer yapmaktan olsa gerek... Neyse... Hal böyle olunca kulüp yıldız futbolcuları teker teker satmaya başlamış ve bana da transfer yasağı getirmişti. Ben de çareyi altyapıdan oyuncu çıkarmakta bulmuştum. Xavi ile tanışmam bu yolla olmuştu. Yüzünü bile görmüşlüğüm yoktu. Gerçekte var olduğuna bile kuşku ile bakıyordum ama altyapıdan çağırdığım bu adam harika işler çıkarıyordu. Muhtemelen pek çoklarından önce keşfetmiştim ben Xavi'yi. Sonra bir gün televizyon başında Barcelona maçı izlerken kenarda oyuna girmek için hazırlanan gerçek Xavi'yi görünce bir an kalbim yerinden oynadı. O anki heyecanımı unutamıyorum. Az önce Iniesta'dan bahsederken kendisinin şu an dünyadaki en iyi iki orta saha oyuncusundan biri olduğunu belirtmiştim. İşte bir diğeri de Xavi. Ne mutlu Barcelona'ya ki her iki futbolcuyu da kendi bünyesinde barındırıyor. Çok basit bilek hareketleri ile adam eksilten, maç başına inanılmaz bir pas yüzdesiyle oynayan ve öldürücü paslar atan bu adam hiç şüphe yok ki takımın temel direklerinden biri.
Samuel Eto'o1998 senesinde Afrika'dan kalkıp Avrupa'nın göbeğine, Real Madrid'e, geldi. Fakat Avrupa Birliği statüsüne uymadığı için Real Madrid yabancı kontenjanını kendisi ile doldurmak istemedi. Yolu ikinci lige düştü. Real Madrid'de toplam 5 maça bile çıkamadan 1999-2000 sezonunda Mallorca'nın yolunu tuttu. Galatasaray UEFA Kupası çeyrek finalinde Mallorca'yı elediğinde kadrodaki oyunculardan biri de Samuel Eto'o'ydu. En parlak günlerini bu takımda geçirdi. Dört sezonda tam 69 gol atınca Barcelona'nın dikkatini çekti. Beş sezondur Barcelona forması giyen Eto'o bu beş sezona tam 120 gol sığdırmayı başardı. İspanya'da pek çok kez ırkçı tezahüratlara maruz kalmış, bu olayların ardından ülkeden ayrılmayı düşünmüştü. Bu sezon sonunda Barcelona ile yolları ayrılacak gibi görünüyordu, ancak ben Barcelona'nın bu rüya takımı bozacağını hiç sanmıyorum. Eto'o da bir şekilde takımda tutulacak isimlerden olacaktır. Olmalıdır da...
Thierry HenryFotoğraf her şeyi anlatıyor aslında. Bakar mısınız Henry'nin yüzüne yansıyan çocuksu gülümsemeye. Dünya futbolunun görüp görebileceği en yetenekli isimlerden birisi o. Monaco, Juventus, Arsenal, Barcelona... Avrupa'nın en büyük kulüplerinde oynamış, iki defa FIFA tarafından dünyada yılın oyuncusu seçilmiş, Fransa Milli Takımı ile bir Dünya Kupası ve bir Avrupa Şampiyonası kazanmış, fakat kulüpler bazında henüz bir Avrupa kupası kaldıramamıştı. Futbol hayatının sonbaharını yaşayan Henry için üzücü olurdu herhangi bir Avrupa kupası kaldıramamak. İki defa yaklaşmıştı bu onura... İkisinde de hüsrana uğrayan taraftaydı. İlki 17 Mayıs 2000'de Kopenhag'da Galatasaray'a karşı kaybedilmiş UEFA Kupası, ikincisi ise yine bir 17 Mayıs'da bu kez 2006'da Barcelona'ya karşı kaybedilmiş olan Şampiyonlar Ligi'ydi. Üçüncüsünü de kaybedemezdi Henry... Yaşayan bir futbol efsanesine Tanrı'nın bir kıyağıydı belki de bu... Kazanamadığı başka kupa kalmadı Henry'nin. UEFA Kupası mı? Şampiyonlar Ligi'nden sonra kim takar ki UEFA Kupası'nı?
Lionel MessiTartışmasız dünya futbolunun en iyisi o. Henüz 21 yaşında ama neredeyse görmediği başarı kalmadı. Arjantin'e bir Dünya Kupası kazandırmayı başarabilirse - ki bunu yapabileceğine tüm kalbimle inanıyorum - yıllar sonra adının Maradona ile birlikte anılmaması için hiçbir neden yok. Hem bunu yapabilmek için önünde epey uzun bir süre var. Yeter ki Allah ona sağlık versin. İnanın sürekli dua ediyorum bu adamın ayaklarına bir şey olmaması için. Tanrı bizi Messi'yi izleme zevkinden hiçbir zaman mahrum etmez umarım.
Maradona bir futbol tanrısıydı, ona şüphe yok. Ben ve yaşıtlarım ona yetişemedik. Fakat ben Tanrı'nın izleyememiş olanlar için Maradona'yı yeniden dünyaya getirdiğine inanıyorum, Messi adı altında... Aslında bu son söylediğim Messi'ye hakaret olur sanırım. Çünkü o "Ben yeni Maradona değilim, Messi'yim" diyendi kısa bir süre önce. Çok yaşa sen Messi, çok yaşa!
No comments:
Post a Comment